Ba co dzień, korzyści zdrowotne wynikające z jedzenia owoców i warzyw są po części związane ze spożywaniem niezbędnych składników bioaktywnych, takich jak witaminy, składniki mineralne, błonnik oraz polifenole.3 Niniejszy projekt badawczy został przeprowadzony przez szkocki Uniwersytet w Glasgow i miał na celu określenie biodostępności, wchłaniania i metabolizmu zróżnicowanego spektrum związków fenolowych i polifenolowych, występujących w prototypowych sokach P-R bogatych w polifenole. Głównym zadaniem było ustalenie, czy napój, stanowiący mieszaninę wyciągów z różnych źródeł, jest w stanie dostarczyć w/w związki do organizmu. Badanie miało również odpowiedzieć na pytanie, czy mieszaniny ekstraktów owocowych i herbacianych mogą być właściwym sposobem uzupełniania diety w polifenole.

Prototypowy napój powstał w wyniku testów na składnikach występujących w naturalnych źródłach polifenoli, takich jak winogrona, jabłka, owoce cytrusowe, czy zielona herbata. Wchłanianie i metabolizm macierzystych związków polifenolowych i/lub ich metabolitów było analizowane w próbkach osocza i moczu pobranych od dziesięciu zdrowych ochotników w okresie 24-godzin po podaniu napojów P-R. Wyniki badań farmakokinetyki osocza
i powrotu do normy metabolitów w moczu wykazały, że dostępność flawan-3-oli z herbaty, flawanonów z owoców cytrusowych, dihydrochalkonów i kwasu 5-O-kawoilochinowego z jabłek, zarówno pod względem ilościowym, jak i ilościowymi, w większości przypadków nieznacznie różniła się od wyników osiągniętych w innych badaniach żywieniowych nad zieloną herbatą, sokiem pomarańczowym, sokiem jabłkowym i kawą. Oznacza to, że mieszanina związków polifenolowych w napojach owocowych P-R jest wchłaniana i wydalana w podobny sposób, jak miałoby to miejsce, gdyby były one spożywane z poszczególnych naturalnych źródeł.1 Ponadto wykazano, że różne typy polifenoli były wchłaniane przez organizm w różnym tempie oraz w różnych miejscach przewodu pokarmowego, co sugeruje, że gdy poda się je razem, potencjalne metabolity ochronne polifenoli będą utrzymywały się w krwiobiegu dłużej, niż miałoby to miejsce w przypadku jednego, dostarczonego niezależnie źródła tych ekstraktów.

Prowadzący badanie prof. Alan Crozier z Instytutu Biomedycyny i Żywienia Człowieka Uniwersytetu w Glasgow, powiedział: "Badanie to jest dla nas bardzo zachęcające, ponieważ stanowi istotny miernik tego, że różnorodne polifenole mogą być dostarczane do organizmu poprzez spożycie szklanki soku, czy też napoju owocowego, co jest szczególnie wygodne dla konsumentów prowadzących szczególnie aktywny tryb życia".

Kolejne badania, opublikowane w majowym numerze Journal of Agriculture and Food Chemistry, miały na celu określenie biodostępności i metabolizmu flawanonów - głównej grupy polifenoli obecnych w pomarańczy. Sok pomarańczowy jest bogatym źródłem flawanonów, które występują w nim zarówno w formie rozpuszczalnej, jak i nierozpuszczalnej. Badania wykazały, że rozpuszczalność flawanonów w soku, a zwłaszcza hesperydyny, jest kluczowym czynnikiem absorpcji flawanonów z pomarańczy. Ponadto, proces technologiczny w produkcji napoju może mieć również wpływ na skład, a co za tym idzie, na biodostępność flawanonów.

Badanie przeprowadzone przez prof. Tomasa Barberana i jego zespół w Instytucie CEBAS (CSIC, Murcia, Hiszpania)4 wykazało, że zwiększenie stężenia flawanonów w soku przez dodanie ekstraktu flawanonów z pomarańczy, ma wpływ na proporcje między związkami rozpuszczalnymi a nierozpuszczalnymi, a także zwiększa absorpcję w jelicie i biodostępność tych związków.

Prof. Tomas Barberan powiedział: "Oba te badania pomagają dokładniej określić warunki, w których polifenole mogą być przyswajalne przez organizmu. Stanowią one również ważny punkt wyjścia dla określenia korzystnego wpływu polifenoli, w szczególności flawanonów w owocach cytrusowych."

Badania te zostały sfinansowane przez firmę Coca-Cola

*****

Dodatkowe informacje na temat badania przeprowadzonego przez grupę profesora Croziera Prototypowy napój zawierał w sumie 737 μmoli polifenoli w tym monomery i polimery flawan-3-olu, antocyjany, flawanony, dihydrochalkony, kwas 5-O-kawoilochinowy, kwas galusowy i, w niskich stężeniach, flawonole, wszystkie pochodzące z naturalnych źródeł.

Wchłanianie i metabolizm tych składników zostały zbadane podczas krótkotrwałych badań żywieniowych zdrowych ludzi, u których po spożyciu 350 ml napoju owocowego pobierano przez 24 godziny próbki osocza i moczu.

Związki macierzyste i/lub ich metabolity w tych próbkach były następnie określane ilościowo i jakościowo.. W ciągu 4 godzin godzin od spożycia, w osoczu wykrywano pewną ilość metabolitów glukuronidowych i siarczanowych z (EPI) katechin, floretyny i hesperedyny, a w dalszej kolejności ponad 30 różnych metabolitów w moczu. Farmakokinetyka osocza i odzysk metabolitów w moczu, zarówno pod względem jakościowym , jak i ilościowym, są zgodne z danymi, które zostały wcześniej opublikowane w podobnych badaniach żywieniowych nad poszczególnymi produktami, takimi jak zielona herbata, kakao, sok pomarańczowy, kawa i cydr jabłkowy.

Dodatkowe informacje na temat badania przeprowadzonego przez grupę profesora Tomasa Bárberána
Biodostępność flawanonu została przebadana w oparciu o trzy receptury soku pomarańczowego (w tym jeden bogaty w miąższ i nierozpuszczalne flawonoidy). Ponadto, przebadano wpływ wzbogacania soków flawonoidami, przez dodanie ekstraktu pomarańczowego. W badaniu krzyżowym na dziesięciu zdrowych ochotnikach. Dokonano również oceny biodostępności w/w ekstraktu rozpuszczonego w wodzie, tak aby ocenići wpływ matrycy żywnościowej na wchłanianie flawanonu.
Zawartość flawanonów badano w próbkach osocza pobieranych po spożyciu, co godzinę, przez 11 godzin. Wydalanie flawanonu było również badane w moczu pobieranym po 24 i 48 godzinach po spożyciu napoju.

W osoczu i moczu wykryto naringeninę i siarczany hesperydyny i glukuronidu. Zaobserwowana duża zmienność osobnicza wchłaniania i wydalania flawanonu sugeruje, że biodostępność flawanonu zależna jest również od występowania specyficznej mikroflory, która jest w stanie przylgnąć przyłączyć się do cząsteczek cukru z glikozydów soku, co prowadzi do powstawania aglikonów, które są następnie wchłaniane przez przewód pokarmowy.