Hemoroidy nazywa się również żylakami odbytu lub guzkami krwawniczymi. To nic innego jak poszerzone, często nabrzmiałe żyły splotu odbytniczego. Klasycznie dzielimy hemoroidy na dwa rodzaje – zewnętrzne i wewnętrzne. Wewnętrzne znajdują się powyżej linii grzbietowej, w dolnej części prostownicy, wykazują większą skłonność do krwawienia, ale równocześnie są mniej bolesne. Hemoroidy zewnętrzne umiejscowione są poniżej linii grzbietowej, są bardziej dokuczliwe i mogą powodować ból podczas siedzenia.

Nie zawsze mamy wpływ na ich powstanie, gdyż mogą być one w pewnym stopniu dziedziczne. Dlatego też, gdy nasi rodzice lub dziadkowie mieli problemy z hemoroidami, musimy być czujni i obserwować nasz organizm. Poza dziedzicznymi, do głównych przyczyn powstawania hemoroidów należą:
* brak aktywności fizycznej;
* praca siedząca lub wymagająca wielogodzinnego stania;
* nawracające zaparcia i problemy z wypróżnianiem;
* częste spożywanie alkoholu;
* spożywanie ostrych potraw;
* podrażnienie jelita prostego i odbytu na skutek ostrej biegunki;
* mechaniczne rozciągnięcie zwieracza podczas seksu analnego;
* zablokowanie przepływu krwi u kobiet w ciąży;
* uprawianie zbyt obciążających sportów i ciężka praca fizyczna (utrata elastyczności ścianek żylnych).

Co jednak robić gdy hemoroidy już się pojawią? Przede wszystkim wizyta u lekarza proktologa, gdyż objawy wskazujące żylaki odbytu mogą być również symptomem wielu poważniejszych schorzeń (np. nowotworu). Problem jest znany ludzkości od wieków, istnieje więc także szereg domowych sposobów łagodzących objawy choroby. Wśród nich wymienić należy przede wszystkim kompresy z wyciągów ziołowych (cebula lub czosnek), które złagodzą świąd i pieczenie. Innym skutecznym działaniem będą nasiadówki w zimnej wodzie, do której dodać można otręby lub drożdże, a także nasiadówki w wodzie z dodatkiem odwaru z kory dębu, szałwii lub oczaru wirginijskiego. Jednym z ważniejszych kroków jakie możemy podjąć sami, będzie jednak zmiana diety – powinniśmy spożywać produkty bogate w błonnik, pić dużo wody, korzystny wpływ mieć również będzie picie naparu z pokrzyw, jagód, skrzypu polnego, soku z marchwi, szpinaku i czarnych porzeczek. Powinniśmy także znacznie ograniczyć picie alkoholu i spożywanie pikantnych potraw.

Metody domowe, nie zawsze jednak będą w stanie zapewnić nam ulgę w odczuwanych dolegliwościach. Warto więc sięgnąć po lek z oferty środków farmakologicznych. Przeważnie są one dostępne bez recepty i możemy wybierać w szerokiej gamie maści lub czopków. Mają one działanie miejscowo znieczulające, łagodzą świąd i pieczenie. Wielu pacjentów wybiera lek w postaci czopków doodbytniczych, których substancje czynne wykazują działanie rozkurczowe, zmniejszające obrzęk, przeciwzapalne i przeciwbólowe. Należy jednak pamiętać, że środków tych nie można stosować w nieskończoność, mogą być jedynie uzupełnieniem leczenia zaordynowanego przez lekarza specjalistę. Przykładem takiego leku jest Ruskorex, występujący w postaci maści i czopków.

Gdy jednak zawiedzie kuracja farmakologiczna, musimy sięgnąć po bardziej zaawansowane środki. Zamiast leków można wybrać instrumentalną technikę leczenia, która nie jest tak inwazyjna, daje bardziej zadowalające efekty niż zwykła terapia zachowawcza (metody domowe, leki), ale niestety jest obarczona sporym ryzykiem powikłań po zabiegowych. Do metod instrumentalnych należą skleroterapia, krioterapia i zakładanie gumowych podwiązek na podstawę hemoroidu.

Ponadto, jest kilka rodzajów metody operacyjnej; tradycyjna opiera się na wycięciu chorych hemoroidów. Inną metodą jest operacja sposobem Longo, która polega na odcięciu dopływu krwi do hemoroidów. Trzecią i ostatnią metodą operacyjnego leczenia hemoroidów jest DGHAL, która polega na podwiązaniu tętnic dostarczających krew do zmian chorobowych, co skutkuje ich niedokrwieniem i stopniowym zanikaniem. Zabiegi operacyjne dają najlepsze efekty, są stosunkowo proste i bezpieczne, czasem jednak mogą wystąpić powikłania, takie jak ból pooperacyjny.

Domowe metody na hemoroidy mogą okazać się bardzo skuteczne, niestety jedynie w początkowych stadiach choroby. Należy pamiętać, aby zaraz po zaobserwowaniu pierwszych niepokojących objawów niezwłocznie udać się do lekarza specjalisty. W przypadku bardziej rozwiniętych dolegliwości można stosować odpowiednią kurację farmakologiczną, a gdy i to okaże się niewystarczające, należy poddać się zabiegowi bądź operacji.