Przynajmniej raz w ciągu całego życia w formie pojedynczego epizodu doświadczyło jej 75% kobiet, a ponad 40% pań ma infekcje nawracające. Więcej niż 2/3 kobiet źle diagnozuje swoje dolegliwości i często je minimalizuje myląc objawy zakażenia grzybiczego np. z zakażeniem bakteryjnym lub odczynem alergicznym. Leczenie na własną rękę różnymi preparatami do stosowania miejscowego często przynosi jednak więcej szkody niż pożytku.

Grzybicze zapalenie pochwy i sromu wywoływane jest głównie przez grzyby Candida albicans, które występują w zdrowym organizmie, w pochwie, jamie ustnej i przewodzie pokarmowym, w ilościach nie zagrażających zdrowiu. Czynnikiem decydującym o wystąpieniu zapalenia jest zaburzenie równowagi pomiędzy układem odpornościowym organizmu gospodarza a podatnością na zakażenia wywołane przez patogenne grzyby.

Charakterystycznymi objawami wystąpienia grzybicy pochwy są: uczucie swędzenia i pieczenia oraz zaczerwienienia i obrzęk pochwy; gęste, serowate upławy o nieprzyjemnym zapachu; częste i bolesne oddawanie moczu; uczucie nie do końca opróżnionego pęcherza oraz ból podczas stosunku płciowego.

Inne okoliczności wpływające na rozwój infekcji oprócz korzystania z kąpielisk i publicznych toalet to: noszenie nieodpowiedniej, syntetycznej bielizny, zaniedbywanie codziennej higieny (szczególnie
w czasie krwawienia miesięcznego), korzystanie ze wspólnego ręcznika czy kostki mydła, współwystępowanie innych schorzeń (np. cukrzycy lub otyłości) oraz częste odbywanie stosunków płciowych (szczególnie, jeżeli są to stosunki z wieloma partnerami).

Aby zapobiec zapaleniom grzybiczym sromu i pochwy należy unikać korzystania z cudzych ręczników i bielizny; zrezygnować z używania gąbek i myjek, gdyż są one stale wilgotne, co stwarza warunki do rozwoju grzybów; nie używać perfumowanych wkładek, perfumowanego papieru toaletowego, dezodorantów oraz nosić przewiewną bieliznę z naturalnych tkanin.

Należy leczyć grzybicę pochwy, gdyż zaniedbane zapalenia grzybicze mogą być przyczyną stanów zapalnych wyższych odcinków dróg rodnych, powstania zrostów zapalnych, a w skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do niepłodności. W przypadku wystąpienia oznak infekcji należy niezwłocznie udać się do lekarza ginekologa, by podjąć odpowiednią kurację. Nie należy stosować „domowych" sposobów leczenia, takich jak np. nasiadówki przygotowane na bazie ziół, gdyż mogą one sprzyjać dalszemu namnażaniu się grzybów.

Skomplikowane, nawrotowe infekcje drożdżakowe obniżają jakość życia pacjentek - są one często przygnębione i „przybite", a chcąc uniknąć bólu i obawiając się zakażenia partnera decydują się na zaprzestanie współżycia płciowego.

Grzybicze zapalenie sromu i pochwy nie jest zaliczane do grupy chorób przenoszonych droga płciową, jednakże - w tym samym czasie - bezwzględnie należy leczyć partnerów seksualnych kobiet, którzy mają objawy grzybiczego zapalenia napletka i żołędzi.

W leczeniu grzybicy pochwy najczęściej stosuje się pochodne azolowe w postaci globulek dopochwowych lub kremu. Jeśli terapia nie przynosi oczekiwanych rezultatów, lekarz może zalecić kurację doustną i miejscową przez 7 do 14 dni.

Jednym ze skutecznych środków stosowanych w leczeniu grzybiczego zapalenia pochwy i sromu jest azotan butokonazolu - jedyny preparat przeciwgrzybiczy w postaci kremu dopochwowego, który można zastosować jednorazowo i po tym jednorazowym podaniu uzyskać znaczący efekt terapeutyczny. Jest to preparat o działaniu grzybobójczym, który należy podać do pochwy za pomocą aplikatora.