Malaria jest obecnie jedną z trzech najważniejszych, oprócz AIDS i gruźlicy, chorób zakaźnych na świecie. Ocenia się, iż aktualnie 40-45% ludności kuli ziemskiej żyje na terenach zagrożonych malarią w ponad 100 krajach świata.

Większość przypadków malarii (ponad 85%) przypada na rejony Afryki na południe od Sahary. Liczbę nowych zachorowań na zimnicę szacuje się na 300-500 milionów rocznie, a liczbę zgonów na 1,5-2,7 milionów każdego roku.

Na zachorowanie najbardziej narażone są dzieci do 5 roku życia i kobiety ciężarne mieszkające na terenach endemicznych dla malarii oraz osoby nieodporne (nieposiadające swoistych przeciwciał), podróżujące m.in. z Europy do krajów endemicznego lub epidemicznego występowania malarii.

Spośród szacunkowej liczby ponad 250 tysięcy obywateli polskich wyjeżdżających co roku, turystycznie lub służbowo, do stref występowania malarii, znaczny odsetek nie ma żadnych wiadomości o zagrożeniach zdrowotnych występujących w kraju docelowym, nie ma przeprowadzonych wymaganych szczepień ochronnych i nie ma wdrożonej właściwej chemioprofilaktyki malarii – właściwej, to znaczy w odpowiedniej dawce i przy użyciu leków, na które zarodźce malarii są w danej strefie i w danym państwie wrażliwe.