Jeśli dojdzie do podwyższenia pH pochwy i zniszczenia kwaśnej bariery, następuje gwałtowne namnażanie szczepów bakterii beztlenowych, w dużej mierze odpowiedzialnych za wywołanie zapalenia dróg rodnych. Jeżeli dodatkowo obserwujemy u siebie biało-szary kolor wydzieliny upławów, któremu towarzyszy nieprzyjemny zapach, możemy być pewne, że nasza pochwa została zainfekowana niepożądanymi patogenami. Istnieje ryzyko infekcji, np. waginozy bakteryjnej.

Czym jest waginoza bakteryjna?


Waginoza bakteryjna (bacterial vaginosis, BV) to zakażenie dotyczące zmiany ilości i jakości flory bakteryjnej zasiedlającej pochwę kobiety, drobnoustroje izolowane w zwiększonej liczbie w BV to głównie Gardnerella vaginalis. Waginoza bakteryjna nie należy do chorób przenoszonych drogą płciową, ale kobieta może przekazać niebezpieczne szczepy bakterii swojemu partnerowi, co grozi przykrymi konsekwencjami: zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego, zapaleniem najądrza, a nawet niepłodnością. Jedyną metodą rozpoznania są posiewy i wymazy wydzieliny pochwowej, przeprowadzane w większości gabinetów ginekologicznych.

Według Wojciecha Kluszczyka, ordynatora Oddziału Ginekologii i Położnictwa Szpitala w Wodzisławiu Śląskim, do czynników sprzyjających rozwojowi BV można zaliczyć również: młody wiek, używanie wkładek domacicznych oraz globulek dopochwowych, a także częste zmiany partnerów seksualnych. BV jest ponadto wykrywany u 50% kobiet stosujących antybiotykoterapię, jak również u diabetyczek. Co ciekawe, BV może przebiegać bezobjawowo, co usypia naszą czujność i nie skłania do odwiedzenia zaufanego ginekologa. Nasila się jednak w trakcie miesiączki lub tuż po stosunku płciowym.

Nieleczone BV może doprowadzić do zapalenia szyjki macicy oraz dysplazji jej nabłonka. Często brak należytej troski o prawidłowy skład flory bakteryjnej pochwy kończy się zapaleniem błony śluzowej i mięśniowej macicy, zapaleniem narządów miednicy małej i w efekcie - niepłodnością! U kobiet, które zapadły na BV w czasie ciąży, powikłania mogą zakończyć się nawet poronieniem.

Jak zapobiec chorobie?


Jeszcze dziesięć lat temu w ramach kuracji kobietom z BV zalecano irygacje pochwy preparatami zawierającymi np. wyciąg z nagietka oraz stosowanie środków przeciwgrzybicznych i przeciwbakteryjnych. Oprócz tego zalecano stosowanie dopochwowych preparatów ze szczepami bakterii kwasu mlekowego. Preparaty te można było stosować po kuracji antybiotykowej jako środek pomocniczy w profilaktyce przeciw zakażeniom.

Ale zdaniem Wojciecha Kluszczyka u 15% kobiet stosowanie dopochwowych preparatów zawierających bakterie Lactobacillus nie eliminowało drożdży obecnych w przewodzie pokarmowym. Przedostawały się one droga skórną (np. poprzez wykonywanie codziennych zabiegów higienicznych) do układu moczowo-płciowego i doprowadzały do nawrotów zakażenia pochwy. Należy pamiętać, że odległość między odbytem a wejściem do pochwy wynosi ok. 4 cm, jest to więc naturalna droga, jaką szerzy się infekcja (bakteryjna i grzybicza) i jaką pokonują też dobroczynne bakterie Lactobacillus.